ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ: Εθνεγερσία και επανάσταση

Ένα από τα γνωρίσματα της εποχής μας είναι η σύγχυση των εννοιών και της σημασίας των λέξεων. Η σύγχυση αυτή, σκόπιμα προωθούμενη και όχι λόγω άγνοιας ή ημιμάθειας, καλλιεργείται συστηματικά εδώ και σαράντα περίπου χρόνια από το αφελληνιστικό και παπαγαλίστικο εκπαιδευτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, με σκοπό να παράγει άβουλους και απαίδευτους μαζανθρώπους, κατάλληλους μόνο ως γρανάζια στην καταναλωτική μηχανή του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Δεν είναι μόνο οι εξόφθαλμες, «ρεπούσιας» αντίληψης παραχαράξεις της ελληνικής ιστορίας που αποκόπτουν από τις ρίζες μας και βρίσκονται...

στην ακριβώς αντίθετη πλευρά με τον εθνοκεντρικό χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει η εκπαίδευση των νέων μας αλλά οι παραλείψεις και οι συγχύσεις σε γεγονότα του παρελθόντος από τους, μαρξιστικών καταβολών στην πλειοψηφία τους, καθηγητές που έχουν ως αποτέλεσμα τα ελληνόπουλα και αυριανοί πολίτες να μην έχουν κάνει κτήμα τους την σπουδαία ψυχοπνευματική ιστορική κληρονομιά που τους έχουν αφήσει οι πρόγονοι τους και θα έπρεπε να λειτουργεί ως πολιτική πυξίδα στο σήμερα. Επί αυτού ο Ευριπίδης λέει: «Όλβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν», δηλαδή είναι ευτυχής όποιος γνωρίζει την ιστορία. Στο σύγχρονο όμως πολυπολιτισμικό ελληνικό σχολείο σπάνια φτάνουμε στο μάθημα της ιστορίας στον αγώνα της ΕΟΚΑ, δεν πολυστεκόμαστε στον μακεδονικό αγώνα, η ιστορία της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας μας εξαντλείται σε 5 αυτοκράτορες και η αρχαία περίοδος στους περσικούς πολέμους και στον Μέγα Αλέξανδρο(πάλι καλά!). Το βάρος δίνεται στο «Πολυτεχνείο» και την περίοδο της εθνικής αντίστασης που έκαναν μόνο «κάποιοι». Η ελληνική γη είναι σε όλη της την επικράτεια σπαρμένη με απομεινάρια γεγονότων, μαχών, μνημείων, προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα το μάθημα της ιστορίας να γίνεται έξω από τη σχολική αίθουσα, ζωντανό και παραστατικό αντί για κούφια αποστήθιση ημερομηνιών και προσώπων. Κάτι τέτοιο όμως θα τόνωνε την εθνική συνείδηση πράγμα που πρέπει να αποφεύγεται. Όλα σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε ο νέος, εξερχόμενος από την εκπαιδευτική σχολική διαδικασία, να θεωρεί πέτρες τα αρχαία μνημεία, να αγνοεί προς τιμή ποιων έχουν ονομαστεί βασικές οδοί της πόλης που κατοικεί, να βλέπει και να απολαμβάνει όλες αυτές τις τούρκικες σειρές που μεταδίδονται από τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης.

Σε λίγες μέρες είναι η επέτειος της 25^ηςΜαρτίου 1821. Η ιστορική περίοδος που σηματοδοτείται από την ημέρα εκείνη είναι αυτή που αποτίναξε από το ελληνικό έθνος την χειρότερη σκλαβιά που βίωσε στην μακραίωνη ιστορία του. Όμως το «ελληνικό» εκπαιδευτικό σύστημα αλλοιώνει την ονομασία εκείνης της περιόδου σε επανάσταση του 1821 ενώ ο σωστός όρος είναι εθνεγερσία. Επανάσταση είναι η εξέγερση και η ανατροπή μια κατάστασης, ενός καθεστώτος, μίας συγκεκριμένης τάξης πραγμάτων και η αντικατάσταση της από μία νέα. Π.χ η γαλλική επανάσταση που κατήργησε την μοναρχία και τον φεουδαρχισμό και έφερε στο προσκήνιο την αστική τάξη, η ρωσική επανάσταση που ανέτρεψε τον τσαρισμό και έφερε τους μπολσεβίκους και τον κομμουνισμό στην Ρωσία. Ο αγώνας των Ελλήνων που ξεκίνησε το 1821 δεν είχε σαν σκοπό να ανατρέψει τον σουλτάνο και να εγκαθιδρύσει ένα άλλο πολίτευμα στην οθωμανική αυτοκρατορία, ούτε να διεκδικήσει λιγότερα χαράτσια και καλύτερη ζωή για τους ραγιάδες. Ήταν αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός για την απομάκρυνση του τουρκικού ζυγό από τα κεφάλια μας. Αγώνας συνεχής και ανηλεής, με δεκάδες ένοπλα κινήματα που ξεσπούσαν κατά καιρούς σε όλη την επικράτεια, αγώνας επιβίωσης που ξεκίνησε αμέσως με την πτώση της Πόλης το 1453 και ευοδώθηκε το 1821 λόγω στρατηγικών συγκυριών (Αλή πασάς στην Ήπειρο), οργάνωσης (Φιλική Εταιρεία) και συνειδητοποίησης ότι πρέπει να βασιστούμε αποκλειστικά και μόνο στις δικές μας δυνάμεις. Δεν ήμασταν ελεύθεροι, ήμασταν σκλάβοι. Δεν επιζητούσαμε προνόμια, αγωνιζόμασταν για την ελευθερία μας. Δεν κάναμε επανάσταση, κάναμε εθνεγερσία. Ο Όργουελ αναφέρει μέσα στο «1984», «όποιος ελέγχει τη γλώσσα ενός ανθρώπου, ελέγχει και τις σκέψεις του». Γίνεται αντιληπτή η σημασία της φράση αυτής, βλέποντας σήμερα τους απάτριδες, αμετανόητους, μητραλοίες κομμουνιστές να μοιράζουν φυλλάδια στα σχολεία όπου «βαπτίζουν» εύκολα την επανάσταση του 1821 σε ταξική επανάσταση του 1821. Θα μπορούσαν άραγε να μιλήσουν για ταξική εθνεγερσία; Όχι βέβαια. Ούτε τα κανάλια θα μπορούσαν να δείχνουν τουρκικές σειρές αν το κοινό στο οποίο απευθύνονταν είχε γνώση των ζοφερών αιώνων της τουρκοκρατίας και αντιλαμβάνονταν ότι δεν επαναστατήσαμε, όπως του μάθανε, ζητώντας προνόμια και αλλαγή συνθηκών αλλά δώσαμε τον εθνεγερτικό αγώνα υπέρ πίστεως και πατρίδος για την ίδια την ύπαρξη μας ως Έλληνες.

Η εθνεγερσία πέτυχε. Η Ελλάδα, έστω ένα μικρό τμήμα στην αρχή, απελευθερώθηκε. Το έθνος μπόρεσε να αναπνεύσει ξανά ελεύθερο, αν και βαριά λαβωμένο ψυχοπνευματικά από την συνύπαρξη για αιώνες με απολίτιστους υπανθρώπους. Η συνειδητοποίηση της απειλής αφανισμού και οι θρύλοι που συντηρούσαν το όραμα της Μεγάλης Ιδέας κράτησαν ζωντανό τον ελληνισμό. Όσοι δεν άντεχαν την ταπείνωση, την λεηλασία των υπαρχόντων τους, την προσβολή των ιερών και οσίων τους, τους βιασμούς των γυναικών τους, το παιδομάζωμα από τους αλλόφυλους δυνάστες, ζωνόντουσαν τα άρματα, έπαιρναν τα μονοπάτια για το βουνό και πολεμούσαν. Η χαραγμένη στα φυλετικό υποσυνείδητο του Έλληνα ηρωική παράδοση και μνήμη αυτοκρατοριών, κλέους και μεγαλείων από την αρχαιότητα ως και το Βυζάντιο, συνεπικουρούμενη από τους θρύλους και τις αφηγήσεις για τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά αποτέλεσαν τα στηρίγματα αυτού του οράματος. Σήμερα δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι αφανιζόμαστε. Οι δυνάστες μας δεν είναι αλλόφυλοι (όχι όλοι!). Μιλάνε ελληνικά, ντύνονται σαν κι εμάς, κάνουν τον σταυρό τους ή τουλάχιστον προσπαθούν, δεν κρατάνε γιαταγάνια αλλά χαρτοφύλακες και laptop. Δεν μας παίρνουν τα παιδιά όπως το παιδομάζωμα αλλά δεν μας επιτρέπουν να κάνουμε οικογένεια ψηφίζοντας εθνοκτόνα φορολογικά νομοσχέδια. Σήμερα πηγαίνουμε σχολείο αλλά ελληνικά δεν μπορούμε να γράψουμε σωστά. Ας μη μιλήσουμε για φόρους. Τα σημερινά χαράτσια ωχριούν μάλλον μπροστά στην φορολογία των Τούρκων.

Μας εξαθλιώνουν ως ανθρώπους, μας εξευτελίζουν ως έθνος παγκοσμίως, μας σκοτώνουν δημογραφικά με την λαθρομετανάστευση και την υπογεννητικότητα και όμως δεν αντιδρούμε, δεν επαναστατούμε εναντίον αυτών που συντηρούν αυτή την κατάσταση εις βάρος μας, ανατρέποντας τους και «ελευθερώνοντας» τώρα το κράτος από την ξένη κατοχή που υπάρχει από την δολοφονία του Καποδίστρια και έπειτα. Μεγάλη κουβέντα η επανάσταση αν και σήμερα έχει γίνει καραμέλα στα στόματα πολλών. Όσο πιο πολύ την λέμε μάλλον τόσο περισσότερο αργεί να έρθει. Όντας αποδυναμωμένοι λόγω έλλειψης γνώσης της ιστορίας μας, φοβισμένοι από την παντοδυναμία του συστήματος, ναρκωμένοι από την προπαγάνδα του, δεν έχουμε επίγνωση του μεγέθους της απειλής που βιώνει σήμερα το έθνος μας. Ο εχθρός έχει εφαρμόσει άψογα τη φράση «με μια σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις κάποιον, με την ψήφο του μπορείς να σκοτώσεις το μέλλον των επόμενων γενιών του».

Από την άλλη απουσιάζει και το όραμα που θα δώσει την ώθηση. Η απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης την στιγμή που δεν μπορούμε να ελευθερώσουμε την πολυκατοικία που ζούμε από τους τριτοκοσμικούς λαθρομετανάστες μάλλον παραπλανεί και αποπροσανατολίζει από τους πραγματικούς εχθρούς μας. Ούτε φυσικά όραμα μπορεί να αποτελέσουν οι δείκτες ανάπτυξης, το ΑΕΠ και ο δείκτης του χρηματιστηρίου. Πρωτίστως απαιτείται μια επαναστατική πνευματική αναγέννηση. Μια εμβάπτιση στις ζωοδότες πηγές του ελληνικού πνεύματος που θα σφυρηλατήσει την πίστη στις ιδέες μας αλλά κυρίως στην αναγκαιότητα δικαιώσεως τους ως τις μόνες ανταποκρινόμενες στις φυσικές τάσεις του έθνους και θα ενδυναμώσει το συναίσθημα του καθήκοντος μας ως κρίκου μιας αλυσίδας από το μακρινό παρελθόν μέχρι σήμερα που δεν πρέπει με τίποτα να σπάσει.

Διαφορετικά στα επόμενα χρόνια μπορεί να φτάσουμε από τον «Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή» να παίζεται σειρά για τον «Κεμάλ τον αναμορφωτή» και ολόκληρη η χώρα να έχει μετατραπεί σε μία τεράστια «εργασιακή γαλέρα» όπου «κωπηλάτες» θα είμαστε εμεί.

Εθνεγερσία και επανάσταση

Είμαστε κι εδώ

Κατηγορίες

Archives

Αναγνώστες

Αναζήτηση στο ιστολόγιο